- ғайбаткунанда
- [غيبت کننده]сифати феълии замони ҳозира аз ғайбат кардан; он ки дар набудани касе дар бораи ӯ бадгӯӣ мекунад, ғайбатчӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.